"Σχολικός εκφοβισμός"-μια άλλη θεώρηση του προβλήματος.

  Αύριο,6 Μαρτίου είναι η Παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού.Μεγάλη διάσταση έχει δοθεί,οι σχετικές εγκύκλιοι στάλθηκαν,όλοι είμαστε .."επί ποδός" για την αυριανή ημέρα και για το πώς θα την "γιορτάσουμε". Βλέπετε η προσχολική ηλικία θέλει άλλη προσέγγιση...Και πάνω λοιπόν που οργανώνω στο μυαλό μου, το τι και πώς θα δουλέψουμε,χαρούμενη μάλιστα που θα δέσω το θέμα με το πρόγραμμα ψυχικής υγείας που κάνουμε τις Πέμπτες,νά'σου και μια άλλη άποψη.Μια άλλη φωνή:Ο επισκέπτης μας,και φίλος πια,κύριος Νίκος (κοινωνικός λειτουργός,ψυχοθεραπευτής και επιστημονικός υπεύθυνος στο κέντρο πρόληψης Ορίζοντες),έχει έρθει για να συζητήσουμε για την πορεία του προγράμματος μας.Το μάτι του πέφτει τυχαία στa χαρτιά μας ,το βλέμμα του αλλάζει...Τι είναι,ρωτάμε;
 Δεν είμαστε προετοιμασμένες για αυτό,αλλά επειδή,εκτιμάμε τις γνώσεις του και εμπιστευόμαστε την καλή του πρόθεση,ακούμε τι έχει να πει:
"Με εξαίρεση την Αθήνα,Θεσ/νίκη και κάποιες άλλες μεγάλες πόλεις όπου όντως αυξήθηκε το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού(για λόγους πολιτισμικούς,πληθυσμιακούς και κομματικούς που δεν έχουν τωρα σημασία να αναλύσουμε),στις μικρότερες πόλεις και στα χωριά(καλή ώρα)δεν υπάρχει καμμία αύξηση στατιστικά τα τελευταία χρόνια!Μιλάει με στοιχεία. Καμμία διαφορά απολύτως από τοτε που είμασταν εμείς παιδιά...Αυτό που έχει αυξηθεί όμως,κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια,και στο νομό Κοζάνης,αλλά και παντού είναι oι συγκρούσεις μεταξύ γονέων και τα περιστατικά που καταλήγουν σε δικαστήρια κι ακόμη και σε περιοριστικά μέτρα!!!!Συχνά για ψύλλου πήδημα! Επίσης,μεγάλη αύξηση σε περιστατικά επίθεσης και κακοποίησης εκπαιδευτικών από γονείς-πόσα τέτοια ανεκδιήγητα ακούμε καθημερινά στις ειδήσεις-για αφορμές του τύπου"πείραξαν το παιδί μου κι εσύ δεν το πρόλαβες, ή δεν το προστάτεψες"!
 "Φυσικά-συνέχισε-και υπάρχουν και πραγματικά,σοβαρά περιστατικά bullying.Δεν το αρνούμαστε.Και φυσικά κι εκεί θα παρέμβουμε,θα προφυλλάξουμε τα αδύναμα παιδιά. Είναι όμως η μειοψηφία,τα περισσότερα ακόμη κι αν δείχνουν σοβαρά,δεν είναι,και τα παιδιά την άλλη μέρα τα έχουν βρει μεταξύ τους...(το βλεπουμε κι εμείς καθημερινά στα μικρά μας) Τι γίνεται όμως συχνά;Λόγω της κρίσης υπάρχει σε πολλά σπίτια πολλή ένταση.Τα παιδιά,ειδικά στην  εφηβεία, απορροφούν σαν σφουγγάρια αυτή την ένταση και την "εκτονώνουν" στο σχολείο με την μορφή βίας,λεκτικής,σωματικής,ψυχολογικής και διαδικτυακής."
Δεν φταίνε ,είναι κι αυτά θύματα.Αλλά δυστυχώς,επειδή δεν εχουν την κατάλληλη συναισθηματική ωριμότητα να διαχειριστούν αυτό το στρες,καταλήγουν να είναι Θύτες.
Και βλέπουμε να δίνεται τόση έμφαση σε αυτή την ημέρα,και για άλλους λόγους-που δεν είναι της παρούσης και ίσως δεν μπορώ να εκθέσω χωρίς να έχω μπροστά μου στοιχεία που μας ανέφερε.
Αυτή είναι η πρόληψη;Γιατί ουσιαστικά αυτό μας ενδιαφέρει,έτσι; Η πρόληψη.Δεν θέλουμε να ξαναέχουμε  περιστατικά σαν αυτού του 20χρονου που ψάχνει όλη η Ελλάδα να το βρει...Τι κάνουμε; Εμείς,σαν εκπαιδευτικοί;
Προγράμματα ψυχικής υγείας!!!!Από τώρα.Από την προσχολική ηλικία.Συναισθηματική Αγωγή.Σε όλη τη διάρκεια της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.Αυτή είναι η καλύτερη ασπίδα.
Τι θέλουμε;;Ενήλικες με "ενσυναίσθηση"!Να  μπαίνουν στη θέση του άλλου,του αδύναμου,να νιώθουν,να κατανοούν.Κι απ'την άλλη θέλουμε δυνατές προσωπικότητες,ενήλικες με αυτοεκτίμηση,που να γνωρίζουν ότι δεν "τους αξίζει" κανενός είδους κακοποίηση!Γιατί είναι σπουδαίοι,είναι σημαντικοί,είναι ξεχωριστοί. Και φυσικά αρωγοί και συνοδοιπόροι σε αυτή την προσπάθεια οι γονείς. Πρώτα οι γονείς. Που αν συνεργάζονται στενά με τους εκπαιδευτικούς,αν εμπιστευτούν το δάσκαλο,τη δασκάλα(πόσο σημαντικό κλειδί η εμπιστοσύνη),ενημερώνονται,συζητούν μεταξύ τους ,αφουγκράζονται τα παιδιά τους και τις ανάγκες τους...(όπου ανάγκες δεν είναι βέβαια το 7ο ζευγάρι παπούτσια,αλλά λίγος χρόνος μαζί τους),πόσα μπορούν να προλάβουν! Το χτίσιμο της αυτοπεποίθησης ξεκινάει απο την προσχολική ηλικία και είναι η καλύτερη ασπίδα απέναντι σε πολλά "δόρυα" που θα επιχειρήσουν να διαπεράσουν την ψυχή του και να το τραυματίσουν. Το ξέρουμε όλοι,αλλά κάπου- κάπου πρέπει να μας το θυμίζει και κάποιος τρίτος...
Τα λόγια του Νίκου μας προβλημάτισαν:"Συνεχίστε αυτό το πρόγραμμα που κάνετε,είναι το καλύτερο που μπορείτε για αύριο.Γνώμη μου είναι να κάνετε μια αναφορά,αλλά μην μείνετε μόνο στα αρνητικά.Εστιάστε στο τι πρέπει να κάνουν τα παιδιά,κι όχι στο τι δεν πρέπει"  Ό'τι δηλαδή κάνουμε και με τους κανόνες συναδέλφοι,στην αρχή της χρονιάς.Δεν προσπαθούμε να τους διατυπώσουμε -όσο είναι εφικτό- με θετικό τρόπο;; Δηλαδή "ΜΙΛΑΜΕ ΕΥΓΕΝΙΚΑ Ο ΕΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ" παρά.."ΔΕΝ ΛΕΜΕ ΑΣΧΗΜΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ" κ.ο.κ.
Για να κλείσω,εμείς αύριο θα κάνουμε αυτά που είχαμε σκοπό να κάνουμε.'Εχω πάρει πολύ ωραίες ιδέες απ'τον "παιδικό πλανήτη",έχω κι ένα εξαιρετικό παραμύθι(τίτλο και συγγραφέα αύριο).Δεν τρέφω όμως αυταπάτες..Η αναφορά σε μια παγκόσμια ημέρα δεν είναι το φάρμακο...Το φάρμακο της πρόληψης είναι η κάθε ημέρα, το κάθε λεπτό,που είμαστε κοντά τους και τους εκπαιδεύουμε να συζητάνε μεταξύ τους,να σέβονται,να αγαπάν,να εκτιμούν τους συμμαθητές τους.Και δεν σταματάει ποτέ αυτή η δουλειά ,μέχρι την τελευταία μέρα του Ιουνίου."Δεν πειράζει αν δεν μάθατε όολα τα γράμματα,θα τα μάθετε στο Δημοτικό.Πειράζει όμως αν δεν μάθετε να ακούτε,να υποστηρίζετε,να αγαπάτε και να..συγχωρείτε τους συμμαθητές σας!!Αυτό είναι το σπουδαιότερο πράγμα που θα μάθετε εδώ".Είναι κάτι που τους λέω συχνά,πυκνά...
Κι αν ίσως μακρυγόρησα σήμερα,δικαιολογήστε με κι εσείς.
...Πριν πολλά χρόνια,ήμουν κι εγώ  θύμα σχολικού εκφοβισμού...επιβίωσα όμως,ευτυχώς,γιατί είχα δυνατό....κροσέ!!!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου